Verse 1:
Ako’y nagsimula sa di mahina kong paligid
Na tahimik sa makitid na laro ng ibang tinig
Tila ba walang imik na para bang tali ang isip
Kunsabagay di rin madali ang buhay panaginip
Na mainit sa mata saking napiling mga hilig
Kakumpara ng tama sa mali mong pinipilit
Kaya nga pinuhunan ko ang simpleng mga titik
Upang sa tubuan ka ng ‘yong posible pang masilip
Di ako nahilig ng wala man lang pag-ibig
Walang laman ang punto kung basta ko lang nasingit
Sagot ng karaniwan lamang sa bugtong ay sirit
At ako’y kaibahan nito sa alon ko at ihip
Kaya’t habang nandito pa ako ay susulitin na
Hanggang sa ituring na ang sulat ko’y awitin na
Higit pa sa malaya kong sabihin at hulihin ka
Dahil sakin balang araw ang mundo’y mag iiba
Basta maniwala ka
Hook:
Maniwala ka
Maniwala ka
Maniwala ka
Maniwala ka
Maniwala ka lang
Maniwala ka lang
Maniwala ka lang
Verse 2:
Kaya’t halika na’t subukan nating satin na isalin
Ang sariling mga isip at damdaming pinakain
Ng karanasan sa bawat sandali na babasahin
Ang laman nito’y kahulugan ng dapat mong aralin
Tandaan mo lang palagi kung bakit mo kakayanin
Ang sagot na totoo ay pambihira pa sa lalim
Masyadong karaniwan ang iba para gayahin
At dama ko na ang buhay masaya ang para sakin
Kaya pano na? Di ko naman ‘to pinapakabisa
Mas gusto ko pa sanang pagtuunang mag analisa
Upang ang pabaon ko ay tulong pagka balisa
Hanggang sa makuha’t matutunan mo ng mag isa
Kaya habang nandito pa ako susulitin na
Hanggang sa ituring na ang sulat ko’y awitin na
Higit pa sa malaya kong sabihin o hulihin ka
Dahil satin balang araw ang mundo’y mag iiba
Basta maniwala ka
Hook:
Maniwala ka
Maniwala ka
Maniwala ka
Maniwala ka
Maniwala ka lang
Maniwala ka lang
Maniwala ka lang
